شهادت حضرت رقیه(شفق)

ای کاش اشک دیدۀ من بسترم نبود

می سوختم چو شمعی و خاکسترم نبود

بود اول مصیبت من غصۀ فراق

 دردا که داغ هجر غم آخرم نبود

ای ماه من ، به کلبۀ احزان خوش آمدی

 بی روی تو فروغ به چشم ترم نبود

خون جگر به خوان پذیرایی من است

 شرمنده ام که سفرۀ رنگین ترم نبود

ای روشن از جمال تو صبح امید من

 در کودکی یتیم شدن باورم نبود

منزل به منزل آمدم امّا هزار حیف

 در راه شام سایۀ تو بر سرم نبود

شد خُرد استخوان من از تازیانه چون

تاب تحمل این همه در پیکرم نبود

ناز مرا به ضربت سیلی کشید خصم

بابا گمان نبر که نوازشگرم نبود

تا زنده ام ، به جان تو مدیون زینبم

 جز او کسی به فکر من و خواهرم نبود

افتادم آن شبی که ز ناقه به روی خاک

 از ترس، مرده بودم اگر مادرم نبود

جز دیدن جمال امام زمان «شفق»

 در روزگار آرزوی دیگرم نبود

شهادت حضرت رقیه(فرخ همدانی)

گنج میثاقم که می باشد مکان ویرانه ام

شمع عهدم ، جملۀ جانها بود پروانه ام

 

طالع نیک اختر عشقم به برج اشتیاق

در کف غوّاص بحر دل ، دُرِ یکدانه ام

 

طائر لاهوت مسکن ، مرغ عُلوی آشیان

این منم گر عالم ناسوت شد کاشانه ام

 

بر در میخانۀ وحدت ز لطف مِی فروش

باده خوار عشق را من بهترین پیمانه ام

 

هُدهُد زرّین پر سیمرغ قاف رفعتم

قرب من بنگر فراز از سدره آمد خانه ام

 

آن ز پا افتاده هجرم که در شام وصال

بر تسلّای دلم آمد سر جانانه ام

 

جلوۀ قدس است در باغ جنان آیینه ام

پنجۀ حور است بر گیسوی مشکین شانه ام

 

طوطی شیرین زبان شکّرستان نهال

بازِ دست آموز شاهم زینت شاهانه ام

 

باغ یاسین را ز حُسن سرمدی پیرایه ام

دوحۀ گلزار طاها را بهین ریحانه ام

 

روز گلگونم ز سیلی گشت نیلی از عدو

تا زکعب نی یک سو افتاد کتف و شانه ام

 

بر سر خار مغیلان پافشاری های من

شد سبب تا عقل هر فرزانه شد دیوانه ام

 

گفت «فرّخ» تا شفاعتخواه او گردم به حشر

آشنای محضر عشقم نه من بیگانه ام

عارف علی فرّخ همدانی

حضرت رقیّه(س)-حافظی

بابا سیاحته مردم گیدر چمن یرینه

سنون خرابیه باشون گَلوب بدن یرینه

دئسم خرابیه خوش گَلموسن سزا دگلی

رقیّه نون ولی خوش گلموسن ئولن یرینه

اجازه وئر دوشویوم زلفیمی وئروم زینت

گُل بنفشه و نسرین و یاسمن یرینه

سویوندوقومدان ایتیردیم اوزومی هیچ دئمدیم

فدا کسوک باشیوین من گَلوب گیدن یرینه

ایاقلاروندان ئوپردیم اولِیدی گر ایاقون

بو قانلی باشیوین اولّام فدا گَلن یرینه

ازلده رسمیدی بو ، باش چکر ائلین بویوکی

سبب ندور صورا گَلدون ائلین دوشن یرینه

ایشیتمیشم چوخ ئوپرموش آنان بوغازوندان

قویوم دوداقیمی قوی بیر آنان ئوپن یرینه

بو توزلی زلفیمی تیل تیل وفالی قیزلار تک

جنازن اوسته توکه بولمدیم کفن یرینه

سنی نیه یولا تک سالدی اکبریم هانی بس

فدا اولا باجیسی اکبرین گَزن یرینه

داریخموشام بابا قِیتر منی آپار وطنه

علاقه مند اولی غربت چکن وطن یرینه

نه خوش گلور سویی نه اهلی نه هواسی منه

بو یاخشی دور کوچه هر طایفه سوین یرینه

مریضه ام بابا شامه گَلوب گلن گوندن

قوی عرض ائدوم ندی عرضیم گَلوب سخن یرینه

گونوزلر ایستی اذیّت ویرور، سویوق گئجه لر

گوگل آچلموری هی غم گلور محن یرینه

بیری باخور گولور احوالیمه بیری آغلور

هی آغلین گیدوری هی گلور گولن یرینه

نه یاخشی گوزلریوی یومّوسان فدا گوزیوه

گوزون ساتاشموری بوینومداکی رسن یرینه

دانشموسان بابا یوخسا دوداقلارون یارادی

فدا او لبلریوه من آقاج دگن یرینه

گئجه گونوز اورگیم تیترور اصغریمدن اوتور

او اصغری که ایچوب قانینی لَبن یرینه

منه ده کاش دگِیدی اونون کیمی پیکان

ئولیدیم اصغریم ای کاش کاش من یرینه

مدینه یوسفی اکبر بولم بو شهره گَلوب

کلاف جان گیدرم الده پیره زن یرینه

تمام اولا بیر اوزون گورماق عمر قیمتینه

بو نقد جانیمی نقد ایلرم ثمن یرینه

عموم امام حسن یادگاری هاردا قالوب

بیبیم ئوپِیدی یوزین قارداشی حسن یرینه

نیه عروسینی نو کدخدا سالوب گوزدن

باجیم قرا گیونوب نیلی پیرهن یرینه

رقیّه عهد ایلیوبدی عمو سو ایستمه سون

یولون دوشنده اونون پرچمی دوشن یرینه

ایله ملر حرم آهولری گئجه گوندوز

خرابه شام مبدّل اولوب ختن یرینه

بیبیمون آغلاسان احوالینه اگر باخسان

نحیف پیکرینون قمچی لر دگن یرینه

ادیب اودور اولا آزاد «حافظی» یا قول

نه قدر بولسه اوزین قویمه بولن یرینه

اوزی اوزین بگنن شاعری بگنمز خلق

سوزی سوز اولماسا قویمازلا سوز دین یرینه

حافظی(ره)